Εδώ είμαι και πάλι όπως σας υποσχέθηκα. Με φωτογραφίες για να ευχαριστηθεί το μάτι σας. Πάντως το δικό μου όνειρο να βρεθώ σε παραλίες μοναχικές με πεντακάθαρα νερά πραγματοποιήθηκε!
Η πρώτη παραλία που επισκεφτήκαμε την μέρα της άφιξής μας ήταν το Σαρακίνικο. Ήταν η πιο κοσμοπολίτικη, με αρκετά ταβερνάκια και αιώρες ανάμεσα στα δέντρα.
Τα παιδιά βρήκαν τα πλατιά τους και ο μικρός έγινε ακόμα πιο πειραχτήρι!
Να κάνω εδώ μια παρένθεση και να σας πω για τα δωμάτια που μείναμε.
Στο Καστρί - την πρωτεύουσα - υπάρχει το
Gavdos Princess! Έξι πετρόχτιστα δύχωρα και τρίχωρα δωμάτια με θέα, κουζινάκι, ψυγειάκι, air condition και τηλεόραση (όχι ότι σας χρειάζεται!) είναι έτοιμα να σας φιλοξενήσουν σε απολύτως λογικές τιμές. Οι ιδιοκτήτες είναι δύο αδέρφια, ο Λυκούργος και ο Γιώργος, γέννημα θρέμα Πειραιώτες, που θέλω να αναφέρω γιατί μου έκανε εντύπωση η απόφασή τους από πολίτες της πρωτεύουσας να εγκατασταθούν σχεδόν μόνιμα στη Γαύδο και να αλλάξουν τη ζωή τους. Τέτοια παραδείγματα θέλω να βλέπω εγώ. Όταν κάτι δεν "πάει" στη ζωή σου ή δεν σου αρέσει το αλλάζεις ......... έτσι απλά, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος! Εδώ κλείνει η παρένθεση χι, χι!
Το δωμάτιο Νο 6 ήταν το δικό μας (αχί!)
Τη δεύτερη μέρα των διακοπών μας βρεθήκαμε στην παραλία του Άη Γιάννη! Το Lonely Planet την έχει επιλέξει στις πρώτες 5 καλύτερες παραλίες του κόσμου και, πιστέψτε με, όχι άδικα. (Προειδοποίηση: είναι παραλία και γυμνιστών .........!)
Το νερό ήταν διάφανο και μύριζε ιώδιο!
Το ίδιο απόγευμα επισκεφτήκαμε το φάρο του νησιού. Είναι χτυσμένος στο ψηλότερο σημείο της Γαύδου (κάπου 380 μέτρα). Δεν λειτουργεί από το 1941 παρά μόνο σαν μουσείο και είναι σημείο για να απολαύσετε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα!
Το λιμάνι υποδέχεται πλήθος κόσμου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες!
Μια από τις φιλοδοξίες του μικρού μου γιού είναι να γίνει φωτογράφος ζώων. Πραγματικά δεν νομίζω ότι τα πάει άσχημα.
Ο βυθός αυτός είναι στο λιμάνι. Εκατοντάδες αχινοί φαίνονται πεντακάθαρα!
Σάββατο πρωί πήραμε το δρόμο για την Τρυπητή! Τη νοτιότερη παραλία της Ευρώπης! Στην Τρυπητή κατεβαίνεις με τα πόδια αφού διανύσεις πρώτα με το αυτοκίνητο έναν πολύ κακό δρόμο. (Προειδοποίηση: μόνο με ψηλό αμάξι!)
Στο βάθος η Τρυπητή!
Το μονοπάτι που πήραμε έχει μήκος 3,5 km από το τέλος του χωματόδρομου. Βέβαια ξεκινάει πολύ πριν. Γενικά η Γαύδος έχει μονοπάτια που αξίζει να περπατήσει κανείς.
Στην Τρυπητή υπάρχει και μια μεγάλη καρέκλα που έχουν φτιάξει κάτι Ρώσοι επιστήμονες, ακριβώς στο σημείο που θεωρείται το νοτιότερο της Ευρώπης!
Η εκδρομή μας στη Γαύδο έκλεισε από εκεί που άρχισε: στο Σαρακίνικο. Μια τελευταία βουτιά πριν την επιστροφή!
Και αυτός ήταν όλος ο κόσμος που περίμενε να επιβιβαστεί στο πλοίο από την Αγία Ρουμέλη! Μπορείτε να καταλάβετε τι κόσμος περνάει το φαράγγι της Σαμαριάς καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
photos by Christina's family!
Αχί! Αυτή ήταν η Γαύδος. Το νησί της Καλυψώς και του Οδυσσέα. Το νησί που μυρίζει πεύκο και ιώδιο, που σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο και σε κάνει να δεις τη ζωή από άλλη σκοπιά. Ελπίζω να σας ταξίδεψα κι εσάς έστω νοερά και να ξύπνησα την επιθυμία σας για εξερεύνηση.
Καλό καλοκαίρι!
