Τριήμερο!

Καταρχήν θα ξεκινήσω την ανάρτηση με ευχές (αργοπορημένες) σε όλες και όλους εσάς που γιορτάζατε την Παρασκευή, παντρεμένους και ανύπαντρους (το διευκρινίζω αυτό γιατί στην Κρήτη γιορτάζουμε τους παντρεμένους τον 15 Αύγουστο και τους ανύπαντρους στις 21 Νοεμβρίου). Ανάμεσα στους εορτάζοντες και η μαμά μου: Δέσποινα. Δεν κάναμε κάτι σπουδαίο πέρα από το ότι φάγαμε οικογενειακά. Ο Μανώλης ψήθηκε στην ψησταριά (μα πως το κάνει αυτό?) ενώ εγώ αφοσειώθηκα στο πακετάρισμα. Είπαμε έχουμε μετακόμιση κι ελπίζω μέχρι αυτή την Παρασκευή να έχουμε τελειώσει. Αυτό βέβαια αν καταφέρω να βρω μεταφορικό γραφείο να μη μας ζητάει τα μαλλιοκέφαλά μας. Εδώ στα Χανιά έχουμε μια τάση να υπερβάλουμε με τις τιμές. Στα πάντα. Δικαίως θεωρούμαστε από τις πιο ακριβές πόλεις της Ελλάδος!

Αρκετά όμως με τα αγχωτικά. Εκτός από την ημέρα της Παναγίας όπου η κούραση δεν μας επέτρεψε ούτε για ένα μπάνιο να πάμε, τις υπόλοιπες μέρες δεν παραλείψαμε να διανίσουμε αρκετά χιλιόμετρα για πολλές και πολύωρες βουτιές. Κι ενώ στην αρχή σχεδιάζαμε να καλύψουμε μια ακτίνα βορρά -νότου - δύσης, ο μανιώδης αέρας που ξεκίνησε από το Σάββατο άλλαξε το πρόγραμμα .

Πέμπτη απόγευμα λοιπόν βρεθήκαμε στα μαγευτικά Φαλάσαρνα! Ο άντρας μου λέει ότι είναι από τις καλύτερες παραλίες του κόσμου και συμφωνώ μαζί του 100%!

Μετά από 30' οδήγησης από το σπίτι πλησιάζουμε την παραλία!!!!!!!!!

Η χρυσή απέραντη άμμος!

Πρώτη ξαπλώστρα παραλία! Τι άλλο να ζητήσει κανείς?

Τα αγόρια μας ήπιαν και τα μπυράκια τους......

Αυτό το 13 πάντα το πετυχαίνω μπροστά μου. Μήπως να το παίξω στο λόττο? 

Να 'μαι κι εγώ λίγο ινκόγκνιτο!

Ο κόσμος ήταν απίστευτα πολύς στην παραλία ακόμα και όταν ο ήλιος άρχισε να πέφτει. Που να τους κάνει καρδιά να φύγουν άλλωστε?

Σάββατο απόγευμα ο δρόμος μας έβγαλε στο Μαράθι! You know? Εκεί, αν δεν το ξέρετε, κάνει τα μπάνια του κάθε καλοκαίρι ο επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Εμείς δεν πάμε τόσο συχνά γιατί το σπιτικό μας είναι σχεδόν μισή ώρα δρόμος.... δεν συμφέρει! Το κάνουμε σαν εκδρομή και προχτές το κάναμε από ανάγκη γιατί ήταν η μόνη παραλία που το κύμα δεν σε έπνιγε (αμ πως, κάτι ξέρει ο πρόεδρος!).

Η θέα του κόλπου της Σούδας ανεβαίνοντας προς το Μαράθι.

Μπορείτε να διακρίνετε τα "προβατάκια" στη θάλασσα. Από μακριά φαίνονται μικρά όμως η  θάλασσα εκείνη τη μέρα δεν ήταν στα καλύτερά της. Στο βάθος βλέπετε τα Λευκά Όρη.

Ο κόσμος παρέμεινε πολύς μέχρι αργά το απόγευμα.

Νέοι ταξιδιώτες κατεύθεσαν με το ημερίσιο.

Και την Κυριακή πήγαμε ακόμα πιο κοντά. Ο αέρας συνεχίστηκε οπότε βγάλαμε από το μυαλό την ιδέα ενός road trip ως το Ελαφονήσι. Θα γίνει όμως και αυτό. Ελπίζω σύντομα!

Στην Αγία Μαρίνα σε όποια παραλία κι αν κάτσεις έχεις θέα προς τα Θοδωρού. Οι ακτές είναι αρκετά μεγάλες για παιχνίδια με την άμμο και ρακέτες. 

Τέλειωσα και το βιβλίο μου. Ένα βιβλίο που αγόρασα στα 25 αλλά διάβασα στα 41. Καθόλου τυχαίο μιας και στα 25 δεν είχα φιλοσοφήσει καθόλου τη ζωή για να μπορώ να καταλάβω ένα τέτοιο ανάγνωσμα.

    photos by Christina P. and the Mr.

Αυτά από το τριήμερό μας. Τώρα είμαστε έτοιμοι για μια δυναμική εβδομάδα μιας και μας περιμένει πολύ δουλειά. Αλλά το να έχεις πράγματα να κάνεις είναι καλό, δεν νομίζετε?

Καλή εβδομάδα!

Life is Good when in Damnoni!

Τις Κυριακές μας αρέσει να φεύγουμε. Να "παίρνουμε"..... τις παραλίες (τα καλοκαίρια, γιατί το χειμώνα παίρνουμε τα βουνά). Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε ένα μεγάλο νησί όπως είναι η Κρήτη. Έτσι οι επιλογές μας είναι πολλές. Και αφού τρελλαινόμαστε για εκδρομές με το αυτοκίνητο δεν αφήνουμε ευκαιρία να πάει χαμένη. Ειδικά αν έχουμε και καλή παρέα.

Την προηγούμενη Κυριακή επισκεφτήκαμε το Δαμνόνι. Ένα παραλιακό θέρετρο, νότια στο νομό Ρεθύμνου, το οποίο δεν θυμάμαι να έχω ξαναεπισκεφτεί. Βρίσκεται κάπου 35 χιλιόμετρα νότια της πόλης του Ρεθύμνου στο δρόμο για τον Πλακιά. Απλά αντί να πας ευθεία  για Πλακιά στρίβεις αριστερά. Κι αν και με την πρώτη ματιά πήραμε μια κρυάδα από τα πολλά αυτοκίνητα τελικά διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά ότι όλοι οι καλοί χωράνε! Ειδικά στο Δαμνόνι! 

           Ξεκινήσαμε αργά το μεσημέρι. Θα 'ταν 2.15! Ωστόσο πήγαμε με την ησυχία μας. Η διαδρομή κράτησε κάπου 1 1/2 ώρα (από τα Χανιά).

Meet the family!

On the road!

Ένα φραπέ για τη διαδρομή είναι απαραίτητο!

Οι εναλλαγές του τοπίου είναι πολλές και συχνές.

Και κάπου εκεί πιάσαμε μια Φεράρι στα πράσα! Κακό κορίτσι, και σχεδόν πάνω στη στροφή.

Το φαράγγι του Κουρταλιώτη! Άγρια ομορφιά!

Το κομβόι μας. Ούτε λίγο ούτε πολύ στην παρέα είμασταν 21 άτομα! Σ' εκείνο το σημείο ο αέρας σ' έπαιρνε.

Σχεδόν 30χιλιόμετρα μετά το Ρέθεμνος βρεθήκαμε σε αυτή την υπέροχη παραλία!

Είχαμε δύο ομπρέλες αλλά τη μια την πήρε ο άνεμος!

Πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά! Ότι πρέπει για εξερεύνηση!

Βόλτα με ποδήλατο. 

Και να σου μια κρυφή παραλία.

Οι μικροί εξερευνητές. Πιάσανε και ψαράκι.

Κι άλλη κρυφή παραλία.

Οι μικροί κόλποι χωρίζονταν από τεράστιους βράχους!

Μπορεί να μην έφτανε αλλά πετάλι έκανε.

Αυτά είναι!

Εκδρομή χωρίς τις απαραίτητες προμήθειες δεν γίνεται. Σαλάτες, φρούτα, παξιδμάδια και μπόλικο νερό!!! Όλα εδώ.

Αντίο όμορφο Δαμνόνι!

Το φαράγγι του Κουρταλιώτη ή Κουρταλιώτικο in motion!

Αυτά. Ελπίζω να κάνατε κι εσείς μια μικρή εκδρομή με αυτή την ανάρτηση. Αν σας άρεσε αφήστε μας σχόλιο. Αλλά κι αν δεν σας άρεσε γιατί θέλατε περισσότερες λεπτομέρειες (πχ για τη διαδρομή, την τοποθεσία κλπ) πάλι αφήστε σχόλιο. 

Να περνάτε καλά και να κάνετε πολλές εκδρομές!

Εξόρμηση στο Νότο - Gavdos Island Part 2: Το Νησί!

Εδώ είμαι και πάλι όπως σας υποσχέθηκα. Με φωτογραφίες για να ευχαριστηθεί το μάτι σας. Πάντως το δικό μου όνειρο να βρεθώ σε παραλίες μοναχικές με πεντακάθαρα νερά πραγματοποιήθηκε! 

Η πρώτη παραλία που επισκεφτήκαμε την μέρα της άφιξής μας ήταν το Σαρακίνικο. Ήταν η πιο κοσμοπολίτικη, με αρκετά ταβερνάκια και αιώρες ανάμεσα στα δέντρα.

Τα παιδιά βρήκαν τα πλατιά τους και ο μικρός έγινε ακόμα πιο πειραχτήρι!

Να κάνω εδώ μια παρένθεση και να σας πω για τα δωμάτια που μείναμε. 

Στο Καστρί - την πρωτεύουσα  - υπάρχει το Gavdos Princess! Έξι πετρόχτιστα δύχωρα και τρίχωρα δωμάτια με θέα, κουζινάκι, ψυγειάκι, air condition και τηλεόραση (όχι ότι σας χρειάζεται!) είναι έτοιμα να σας φιλοξενήσουν σε απολύτως λογικές τιμές. Οι ιδιοκτήτες είναι δύο αδέρφια, ο Λυκούργος και ο Γιώργος, γέννημα θρέμα Πειραιώτες, που θέλω να αναφέρω γιατί μου έκανε εντύπωση η απόφασή τους από πολίτες της πρωτεύουσας να εγκατασταθούν σχεδόν μόνιμα στη Γαύδο και να αλλάξουν τη ζωή τους. Τέτοια  παραδείγματα θέλω να βλέπω εγώ. Όταν κάτι δεν "πάει" στη ζωή σου ή δεν σου αρέσει το αλλάζεις ......... έτσι απλά, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος! Εδώ κλείνει η παρένθεση χι, χι!

Το δωμάτιο Νο 6 ήταν το δικό μας (αχί!)

Τη δεύτερη μέρα των διακοπών μας βρεθήκαμε στην παραλία του Άη Γιάννη! Το Lonely Planet την έχει επιλέξει στις πρώτες 5 καλύτερες παραλίες του κόσμου και, πιστέψτε με, όχι άδικα. (Προειδοποίηση: είναι παραλία και γυμνιστών .........!)

Το νερό ήταν διάφανο και μύριζε ιώδιο! 

Το ίδιο απόγευμα επισκεφτήκαμε το φάρο του νησιού. Είναι χτυσμένος στο ψηλότερο σημείο της Γαύδου (κάπου 380 μέτρα). Δεν λειτουργεί από το 1941 παρά μόνο σαν μουσείο και είναι σημείο για να απολαύσετε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα!

Το λιμάνι υποδέχεται πλήθος κόσμου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες!

Μια από τις φιλοδοξίες του μικρού μου γιού είναι να γίνει φωτογράφος ζώων. Πραγματικά δεν νομίζω ότι τα πάει άσχημα.

Ο βυθός αυτός είναι στο λιμάνι. Εκατοντάδες αχινοί φαίνονται πεντακάθαρα!

Σάββατο πρωί πήραμε το δρόμο για την Τρυπητή! Τη νοτιότερη παραλία της Ευρώπης! Στην Τρυπητή κατεβαίνεις με τα πόδια αφού διανύσεις πρώτα με το αυτοκίνητο έναν πολύ κακό δρόμο. (Προειδοποίηση: μόνο με ψηλό αμάξι!)

Στο βάθος η Τρυπητή!

 Το μονοπάτι που πήραμε έχει μήκος 3,5 km από το τέλος του χωματόδρομου. Βέβαια ξεκινάει πολύ πριν. Γενικά η Γαύδος έχει μονοπάτια που αξίζει να περπατήσει κανείς.

Στην Τρυπητή υπάρχει και μια μεγάλη καρέκλα που έχουν φτιάξει κάτι Ρώσοι επιστήμονες, ακριβώς στο σημείο που θεωρείται το νοτιότερο της Ευρώπης!

Η εκδρομή μας στη Γαύδο έκλεισε από εκεί που άρχισε: στο Σαρακίνικο. Μια τελευταία βουτιά πριν την επιστροφή!

Και αυτός ήταν όλος ο κόσμος που περίμενε να επιβιβαστεί στο πλοίο από την Αγία Ρουμέλη! Μπορείτε να καταλάβετε τι κόσμος περνάει το φαράγγι της Σαμαριάς καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

   photos by Christina's family!

Αχί! Αυτή ήταν η Γαύδος. Το νησί της Καλυψώς και του Οδυσσέα. Το νησί που μυρίζει πεύκο και ιώδιο, που σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο και σε κάνει να δεις τη ζωή από άλλη σκοπιά. Ελπίζω να σας ταξίδεψα κι εσάς έστω νοερά και να ξύπνησα την επιθυμία σας για εξερεύνηση.

Καλό καλοκαίρι!